Hij Gelooft in Mij musicalster Chantal Janzen begrijpt steun Rachel Hazes aan André

Hij Gelooft in Mij musicalster Chantal Janzen begrijpt steun Rachel Hazes aan André

Chantal Janzen speelt in de nieuwe musical Hij gelooft in mij de rol van Rachel Hazes. 

Op de vraag of ze zich de onvoorwaardelijke steun van Rachel voor haar man André kan voorstellen, antwoordt ze: "Ik begrijp Rachel wel. Ik zou ook niet zomaar bij mijn grote liefde weggaan."

Toch vindt Chantal het wel een moeilijke vraag. "Ik heb makkelijk praten. Zo afglijden in bijvoorbeeld drank zit totaal niet in de aard van mijn eigen vriend Marco", vertelt de presentatrice aan het AD.

"Maar wat doe je als je grote liefde wel zo'n probleem krijgt? Ik denk toch niet dat ik dan zomaar bij mijn man wegga en mijn zoontje meeneem."

Toch is dit volgens de blonde musicalster wel een van de weinige overeenkomsten tussen haar en Rachel. "We zijn andere persoonlijkheden. Maar ik hoop wel net zo'n toegewijde en lieve moeder te worden als zij", aldus Chantal.

"Ik ben blij dat ik zelf een zoontje heb. Zo kan ik me beter voorstellen hoe Rachel werd verscheurd door de zorgen om man en kinderen." Volgens Chantal is Rachel een type die zichzelf automatisch op de achtergrond plaatst. "Daar heb ik toch minder moeite mee."

De 33-jarige actrice speelt in de musical naast Martijn Fisher, die de rol van de zanger vertolkt.

Chantal Janzen wil familie Hazes niet op eerste rij

Chantal Janzen wil niet dat de weduwe en kinderen van André Hazes op de eerste rij zitten bij de musical Hij Gelooft in Mij. "Ik raak er maar niet aan gewend dat zij er emotioneel van worden", zegt de musicalster, die voor de Hazes-musical in de huid van weduwe Rachel kruipt, tegen RTL Boulevard.

De 33-jarige Janzen wil tijdens het spelen niet geconfronteerd worden met de emoties van Rachel en Hazes' kinderen Roxeanne en Dre. "Als je het verdriet van haar en de kinderen ziet, kan ik niet meer spelen."

Chantal Janzen blijft het moeilijk vinden dat ze dit keer geen verzonnen personage vertolkt, maar met het levensverhaal van iemand op de planken staat. "Ik voel me toch een beetje een voyeur, je maakt toch gebruik van hun leven."